Cel: Poznaj siebie.

Kompetencja: Traktuj się uprzejmie.

Jak często zdarza Ci się rozmawiać ze sobą, prowadzić dialogi wewnętrzne dotyczące ważnych spraw, kłócić się ze sobą, kwestionować swoje lub cudze wybory, formułować wątpliwości, użalać nad sobą i złym światem, rozmawiać ze sobą o swoich sukcesach i marzeniach?

Kto gada w Twojej głowie?

Według holenderskiego psychologa, Huberta Hermansa, to zupełnie normalne, że ludzie w różnych sytuacjach rozmawiają sami ze sobą. To zjawisko nazwał on koncepcją dialogowego Ja. Według niego, w przestrzeni naszego umysłu występują róże punkty widzenia (pozycje Ja) np. „ja córka”, „ja romantyczka”, „ja pragmatyk” lub „ja optymistka” wyrażające specyficzne  dla nich przekonania, poglądy, uczucia i motywy. Każda „pozycja Ja” posiada niezależną optykę zdarzeń widzianych z jej perspektywy, co pozwala jej wdawać się w dyskusję z pozostałymi. Z kolei John L. Caughey, profesor antropologii Uniwersytetu Maryland uważa, że w naszym wewnętrznym świecie może istnieć około 200-300 takich postaci, wśród których da się wyróżnić 4 podstawowe typy rozmówców:

1. Oddany Przyjaciel – silny, ciepły i troskliwy rozmówca
2. Ambiwalentny Rodzic – kochający i krytyczny względem Ciebie
3. Bezradne Dziecko – bezsilne i oczekujące pomocy
4. Dumny Rywal – pewny siebie przeciwnik, dający odczuć swoją wyższość nad Tobą samym.

Wewnętrzna gra.

Jeszcze inna koncepcja, stworzona i opisana w książce „Tennis. The Inner Game” przez W. Timothy’ego Gallweya zakłada, że w każdym z nas toczy się „wewnętrzna gra”, codziennie w pracy, w rodzinie, w związkach, podczas wyzwań, zadań i nauki. Na ostateczny rezultat tej gry wpływa nie tyle sposób, w jaki człowiek walczy z przeciwnikiem, ale to, co się dzieje w jego umyśle. A tam trwa konwersacja między:

Ja krytycznym – kontrolerem oceniającym każdy efekt, skoncentrowanym na potencjalnej porażce, zachęcającym do starania się za wszelką cenę, oceniającym, wywołującym w nas lęki, niepokoje i powątpiewanie we własne możliwości

Ja uczącym się – skoncentrowanym na wykonaniu danej czynności możliwie najlepiej, biorącym się do działania z wiarą we własne możliwości, skupionym na potencjalnym sukcesie, skupionym tu i teraz bez potrzeby analizowania, oceniania i osądzania.

Zastanów się jak w Twoim przypadku wygląda relacja między tymi dwoma Ja:

• Ciągle się starasz uniknąć porażki czy już zaufałeś swoim umiejętnościom?
• Idziesz do przodu, zakładając, że życie to nieustająca możliwość rozwijania się także dzięki przegranym, czy stoisz w miejscu pełen obaw przed pierwszym krokiem i pierwszą możliwą porażką?

Co sobie mówisz najczęściej?

Po co ci ta wiedza? Ponieważ ważne jest, aby być świadomym co i w jakich sytuacjach powtarzasz sobie w głowie z wyraźną regularnością. Ważne, ponieważ ludzie mający z Tobą kontakt, natychmiast to zidentyfikują i uznają za Twój charakter. To, co mówisz sam do siebie, określa to, kim jesteś, jakim się stajesz i jakie osiągasz rezultaty. Zastanów się więc i oceń:

• Z której pozycji najczęściej kontaktujesz się ze sobą – czy jest to częściej Oddany Przyjaciel, Ambiwalentny Rodzic, Bezradne Dziecko czy Dumny Rywal?
• Czy sam dla siebie jesteś wspierający, czy może nieustannie krytykujesz się i podcinasz sobie skrzydła?
• Nagradzasz się i świętujesz swoje sukcesy czy bezustannie oceniasz niedociągnięcia?
• Czy możesz na siebie liczyć w trudnych momentach życiowych i zawodowych, dając sobie wówczas pełne wsparcie czy jesteś wówczas dla siebie najbardziej surowym sędzią?
• Zwracasz się do siebie grzecznie i uprzejmie, arogancko a może używasz języka wulgarnego?

Zanim zaczniesz oczekiwać, że inni będą zwracać się do Ciebie z należytym szacunkiem, zacznij od odrobienia lekcji podstawowej. Zwracaj się uprzejmie, z należytym szacunkiem sam do siebie, tak jak chcesz, aby inni się do Ciebie zwracali i jak Ty zwracasz się do swoich ważnych partnerów. To jest warunek Twojej integralności i spójności oraz podstawa skutecznej komunikacji. Nawet nie wiesz, jak znaczącą zmianę w Twoich relacjach z innymi może to przynieść.

Ćwiczenie.

Przez najbliższych 7 dni przyglądaj się i przysłuchuj uważnie swojemu dialogowi wewnętrznemu. Zapisuj na kartce wszystkie nieuprzejme, niegrzeczne lub okrutne rzeczy, które sam sobie zadedykujesz. Usuń je ze swojej listy dialogowej raz na zawsze wraz historią z dzisiejszej ilustracji, którą sobie powtarzasz w głowie, redukując szanse na własny sukces.